هنگام رکوع خود نگین بخشیدی
آب از دل چاه بر زمین بخشیدی

جان در طبق عشق نهادی یکشب
آن را به محمد امین بخشیدی

دردانه روزگار مولای شماست
آن مرد ترین سوار مولای شماست

در مدرسه عشق سرافرازانید
چون صاحب ذوالفقار مولای شماست

داماد پیمبری همین ما را بس
تو فاتح خیبری همین ما را بس

از تشنگی روز جزا باکی نیست
چون ساقی کوثری همین ما را بس