من و تو ....

 

دیگران می گویند

من و تو ... ما شده ایم

ما ، رها از دل خویش

تازه تنها شده ایم

مردم شهر چنان می نگرند

که من و تو گویی

عشقی از جنس محبت

در خود اندوخته ایم

من و تو

اما تلخ

چشم بر سختی ِ فاصله ها دوخته ایم

گویی آوازه ی عشق من و تو

در جهان پیچیده

گوئیا خوشتر از آواز دو مرغ دل ما

هیچکسی در این جهان نشنیده

گویی عطر خوش دلباختگی

آنکه آنان در هوای عشق ما می جویند

خوشتر از بوی خوش باران است

گوئیا قصه ی عشق من و تو

مشق عشق همه دلداران است

من و تو

اما تلخ

می گریزیم زِ تنهاییِ خویش

هر دو تن می خواهیم

خو بگیریم به محبوب دل خویش

من و تو

اما شاد

با حضور نعمت ِ

زیستن با دل و عشق

می مانیم

می توان زیبا زیست

من و تو

دیده ی روی دل خود

به جهان می بندیم