در هـــواى تـــو . . .
شخصـ خاصـ
هر ڪسے مے تونہ بہ زندگے شما وارد بشہ
و « بگہ » ڪہ چقدر دوستتوטּ دارهـ
اما ایـטּ فقط از عهدهـ ے یہ شخصـ خاصـ بر میاد
ڪہ در زندگے شما بمونہ
و « نشوטּ بدهـ » ڪہ چقدر دوستتوטּ دارهـ
براے دوستـ داشتـטּ
براے دوستـ داشتـטּ
بہ رنگـ و لعابـ آدما نگاهـ نڪنید
خیلے آدما بہ ظاهر خیلے قشنگند
ولے باطـטּ پوچے دارند
تا بہ خودتـ مے آیے
ڪل زندگیتـ پوچـ مے شود
اگر عشقـ نبود
اگر عشقـ نبود
بہ ڪدامیـטּ بهانہ اے مے خندیدیمـ و مے گریستیمـ ؟
ڪدامـ لحظہ هاے نابـ را اندیشہ مے ڪردیمـ ؟
چگونہ عبور روزهاے تلخـ را تابـ مے آوردیمـ ؟
آرے
بے گماטּ پیشتر از اینها مُردهـ بودیمـ اگر عشقـ نبود
دڪتر علے شریعتے
بہ پاے همـ
بہ سلامتے ڪسایے ڪہ
بہ پاے همـ پیر شدند
نہ از همـ سیر
قشنگتریـטּ احساسـ
میدونے قشنگتریـטּ احساسـ چہ وقتیہ؟
وقتے برمیگردے یواشڪے بہ عشقتـ نگاهـ ڪنے
مے بینے ڪہ اونمـ داشتہ بهتـ نگاهـ میڪردهـ
ایـטּ روزها
ایـטּ روزها
آنقدر دل شکستہ امـ
ڪہ عصا بہ دستـ راهـ میرود دلمـ
اعتمادهاے شڪستہ
هیچـ انتظارے از ڪسے ندارمـ
و ایـטּ نشاטּ دهندهـ قدرتـ مـטּ نیستـ
مسئلہ خستگے از اعتمادهاے شڪستہ استـ
وقتے تو نیستے
سَرمـ را شاید بتوانند دیگراטּ گَرمـ ڪنند
امّا وقتے تو نیستے
هیچڪسـ نیستـ دِلمـ را گَرمـ ڪند
