لب خاموش

امشب به قصه دل من گوش میکنی

فردا مرا چو قصه فراموش میکنی

این دٌر همیشه در صدف روزگار نیست

میگویمت ولی تو کجا گوش میکنی !

دستم نمیرسد که در آغوش گیرمت

ای ماه با که دست در آغوش می کنی؟

در ساغر تو چیست که با جرعه نخست

هشیار و مست را همه مدهوش میکنی

گر گوش میکنی سخنی خوش بگویمت

بهتر ز گوهری که تو در گوش میکنی

جام جهان ز خون دل عاشقان پر است

حرمت نگاه دار اگرش نوش میکنی

سایه چو شمع شعله در افکنده ایی به جمع

زین داستان که با لب خاموش میکنی