هیچکی نمیتونه بفهمه

هیچکی نمیتونه بفهمه که دلم از چی گرفته هیچکی نمیتونه بفهمه که صدام از چی گرفته هیچکی نمی مونه تا با من تووی راهم همسفر شه آخه میترسه که با من, با دلِ من در به در شده هیچکی نمیدونه که چشمام چرا همیشه خیس خیسه چرا هیچکی حتی یه نامه واسه من دیگه نمی نویسه هیچکی نمیدونه که قلبم تا حالا چند دفه شکسته هیچکی نمیدونه سر راه اون تا حالا چند دفه نشسته هیچکی نمیتونه بفهمه که دلم از چی گرفته هیچکی نمیتونه بفهمه که صدام از چی گرفته هیچکی نمی مونه تا با من تووی راهم همسفر شه آخه میترسه که با من, با دلِ من در به در شده هیچکی نمیدونه که چشمام چرا همیشه خیس خیسه چرا هیچکی حتی یه نامه واسه من دیگه نمی نویسه هیچکی نمیدونه که قلبم تا حالا چند دفه شکسته هیچکی نمیدونه سر راه اون تا حالا چند دفه نشسته آخه توو کلبه ی سوت و کور و تاریکِ قلبم خورشید که جا نمیشه میدونم اگه تا لحظه ی مرگم بگردم دنبالش پیدا نمیشه آخه توو کلبه ی سوت و کور و تاریکِ قلبم خورشید که جا نمیشه میدونم اگه تا لحظه ی مرگم بگردم دنبالش پیدا نمیشه هیچکی نمیتونه بفهمه که دلم از چی گرفته هیچکی نمیتونه بفهمه که صدام از چی گرفته هیچکی نمی مونه تا با من تووی راهم همسفر شه آخه میترسه که با من, با دلِ من در به در شده هیچکی نمیدونه که چشمام چرا همیشه خیس خیسه چرا هیچکی حتی یه نامه واسه من دیگه نمی نویسه هیچکی نمیدونه که قلبم تا حالا چند دفه شکسته هیچکی نمیدونه سر راه اون تا حالا چند دفه نشسته آخه توو کلبه ی سوت و کور و تاریکِ قلبم خورشید که جا نمیشه میدونم اگه تا لحظه ی مرگم بگردم دنبالش پیدا نمیشه آخه توو کلبه ی سوت و کور و تاریکِ قلبم خورشید که جا نمیشه میدونم اگه تا لحظه ی مرگم بگردم دنبالش پیدا نمیشه

میلاد منجی عالم بشریت بر همگان مبارک

ای دل بشارت میدهم خوش روزگاری میرسد

هم درد وغم طی میشود هم شهریاری میرسد

ای منتظر غمگین مشو قدری تحمل بیشتر

گردی به پا شد در افق حتما سواری میرسد

« اللهم عجل فی فرج حبیبنا صاحب العصر و الزمان » 

 

اللّـهُمَّ اِنْ حالَ بَیْنی وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذی جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً
خدایا اگر حائل شد میان من و او آن مرگى که قرار داده اى آن را بر بندگانت حتمى و

فَاَخْرِجْنی مِنْ قَبْری ، مُؤْتَزِراً کَفَنى ، شاهِراً‌ سَیْفی ، مُجَرِّداً قَناتی، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعی فِی الْحاضِرِ وَ الْبادی

مقرر پس بیرونم آر از گورم ، کفن به خود پیچیده با شمیشر آخته ، و نیزه برهنه ، پاسخ ‌گویان به نداى آن خواننده بزرگوار در شهر و بادیه

اَللّـهُمَّ اَرِنیِ الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ ، وَ الْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ

خدایا بنمایان به من آن جمال ارجمند و آن پیشانى نورانى پسندیده را

وَ اکْحُلْ ناظِری بِنَظْرَة منِّی اِلَیْهِ

و سرمه وصال دیدارش را به یک نگاه به دیده ام بکش

وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ ، وَ اَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَ اسْلُکْ بی مَحَجَّتَهُ


و شتاب کن در ظهورش و آسان گردان خروجش را و وسیع گردان راهش را و مرا به راه او درآور 

 

چشم به راهیم شاید کشتی نجاتی بر ساحل بشریت کناره گیرد
ناخدا نوحی بخواند رستگاران را به عرشه
شاید ابراهیمی تیشه بر دوش ریشه زند بتخانه ها را
شاید عصائی زآستان موسائی بر آید وسینه شکافد نیل سرکشی وطغیانگری را
شاید دم احیاگرانه عیسائی تن رو به مرگ گیتی را حیاتی دوباره دمد
یا که نسیمی از دریای رحمت بوزد وبغض انتظار را به اشک حضور بدل کند
 

 

به او بگویید...

آری به او بگوئید...

بگوئید که من...

تا ابد در کنارش می مانم...

به او بگوئید که  همیشه به یادش هستم...

به او بگوئید که فقط او را می پرستم...

به او بگوئید که بدون حضورش من هم نخواهم ماند...

به او بگوئید که تمام خاطراتم با یاد اوست...

به او بگوئید که روزی دستانم را به دستانش می رسانم...

به او بگوئید که تمام آن شبهای بارانی را فدای چشمانش می کنم...

به او بگوئید که قلبم فقط به عشق و یادش می تپد...

به او بگوئید...بگوئید که اسیر برق نگاهش شده ام...

آری به او بگوئید...

بگویید اگر روزی از پیشم برود آن روز روز مرگ من است

به او بگویید...بگویید که در کنارم بماند

به او بگویید...بگویید که همپایم باشد

بگوییید که یارم باشد

بگویید که با من باشد

برای من باشد

آری به او بگویید...

بگوئید که...عاشق شده ام...

و تنها او را دوست می دارم...

عشق من دوستت دارم

سلام  

خوبین دوستای  من ؟؟؟  

من اومدمممممممممممم 

    

ببخشید بخاطر کسالت یه مدتی نبودم  

  

ممنون داداش محمدنادر و علی   

یه تشکر ویژه هم از عزیز جونم دارم که  این مدت خیلی بهم کمک کرد تا دردمو احساس نکنم و بهم امیدواری میداد  

                  

خیلی خوشحالم که دوباره برگشتم 

فعلا بای