منتظر نباش

منتظر نباش  
که شبی بشنوی  
از این دلبستگی های ساده ، دل بریده ام ! 
که عزیز  بارانی ام را  
در جاده ای جا گذاشتم یا در آسمان ،  
به ستاره ی دیگری سلام کردم .
توقعی از تو ندارم ، اگر دوست نداری  
درهمان دامنه ی دور دریا بمان ، هر جور تو راحتی ... 
باران زده ی من ، 
همین سوسوی تو از آن سوی پرده ی دوری  
برای روشن کردن اتاق تنهائیم کافیست        . 
من که این جا کاری نمی کنم ، فقط  
گهگاهان دوست داشتنت را در دفترم حک می کنم ... 
همین ، این کار هم که نور نمی خواهد . 
می دانم که به حرفهایم می خندی . 
حالا هنوز هم وقتی به تو فکر می کنم  
باران می بارد.