پدری دارم آرام و بیمار
بی پروا از سکوت آب ها
نگاهش مرا شوق زیستن میداد
افکارش را ه زندگی ره به من اموخت
شوق دیدارش از برگ درختان افزون
نگاهش لطیف تر از انوار بهار
کلامش آفتاب ،چشمانش باران دستانش رنجور و خسته
پدری دارم که خواندن نمی دانست
ولی درس زندگی آموخت
آموخت که چگونه مقاوم باشم و خانواده را شاد کنم
عشق را بفهمم
دشت دل را خوشه خوشه پر کنم از گل شقایق
آموخت که چگونه دوست بدارم زندگی را
پدر ای مظهر لطف و محبت پدر
ای سخت کوش و پر زحمت
پدر ای بهترین معنای اخلاص
ای پدر پیر که امروز
می نالی ازین درد روانسوز
دوستت دارم..روزت مبارک