ای گل زیبا مرا هر چند سزاوار حریم خود ندانی دوستت دارم مرا صد بار اگر از خود برانی دوستت دارم به زندان جفایت گر کشانی دوستت دارم به پیش خلق گر نتوان حدیث عشق را گفتن درون سینه ی تنگم نهانی دوستت دارم به جرم عشق تو صد زخم کاری برجگر دارم جگر سهل است گر خونم فشانی دوستت دارم چه حاصل از جفا کردن چه سود از مهر ورزیدن مرا لایق بدانی یا ندانی دوستت دارم دوستت دارم به چشمان تو سوگند